جدول جو
جدول جو

معنی حسن استرآبادی - جستجوی لغت در جدول جو

حسن استرآبادی
(حَ سَ نِ اِ تَ)
کمال الدین بن شمس الدین محمد استرآبادی نجفی. او راست: آیات الاحکام که در 891 هجری قمری نگاشته است. (ذریعه ج 1 ص 42)
غیاث الدین محمد جرجانی. اجازه ای از وی به تاریخ 935 هجری قمری باقی است. (ذریعه ج 1 ص 173)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ اِ تَ)
ابن مسعود ملقب به کمال الدین حنفی. متوفی 961 هجری قمری او راست: شرح منار الانوار نسفی. (هدیه العارفین ج 1 ص 318)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ نِ اِ تَ)
ابن رضی الدین محمد بن شرفشاه حسینی شافعی. ملقب به رکن الدین و ساکن موصل بود و در آنجا در 715 هجری قمری درگذشت. او راست: ’حل العقد والعقل’ در اصول و جز آن که در هدیهالعارفین (ج 1 ص 373) یاد شده است. (ذریعه ج 6 ص 32 و 23). وی شاگرد خواجۀ طوسی بود و هفتاد سال عمر کرد. (ذریعه ج 2 ص 16)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ نِ اِ تَ)
محمد محمد حسن استرآبادی، ابن محمدعلی بن احمد بن کمال الدین حسین. اجازاتی به تاریخ 1096 هجری قمری از وی باقی است. (ذریعه ج 1 ص 125)
لغت نامه دهخدا